|
|
کد مطلب: 120163
۵ عمل براي کاهش سختي لحظات مرگ!
تاریخ انتشار : 1393/10/21 08:18:01
نمایش : 1531
بنا بر روايات رسيده از ائمه اطهار (ع)، لحظه ي جان دادن هر انساني، يکي از سخت ترين لحظات زندگي وي مي باشد، اما جالب است بدانيد که با انجام چند عمل مي توان تا حدودي از سختي و رنج آن کاست.
 به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، ۵ عمل که موجب کاهش سختي لحظات مرگ مي شود به شرح زير است:
۱- تلقين کلمه ي توحيد
رسول گرامي اسلام (ص) در اين باره فرموده اند: به کساني که در معرض مرگ قرار مي گيرند و لحظات آخر زندگي را مي گذرانند، کلمه ي توحيد «لا اله الاّ الله» را تلقين نماييد؛ زيرا هر کس آخرين سخنش «لا اله الاّ الله» باشد وارد بهشت مي شود.
۲- تلقين شهادت به رسالت رسول گرامي اسلام (ص) و اقرار به دوازده امام معصوم (ع)
در اين باره امام صادق (ع) مي فرمايند:
هنگامي که انسان در حال احتضار است، قبل از مردن به او تلقين کن:
«اشهد ان لا اله الاّ الله وَحده لا شَريک لَه؛ وَ اَنَّ مُحَمَّدَاً عَبدُهُ وَ رَسوُلُه».
در روايتي ابوبکرِ حضرمي نقل مي کند: مردي از بستگان من بيمار شد، به عيادتش رفتم و به او گفتم: اي برادرزاده! اگر نصيحتي بکنم مي پذيري؟ گفت: آري.
گفتم: بگو؛ «اَشهُدَ اَن لا اِلهَ الاّ الله وَحدَهُ لا شَريکَ لَه».
گفت: گواهي مي دهم.
گفتم: اين مقدار کافي نيست و سودي به حال تو ندارد، مگر اين که گواهي تو از روي يقين باشد.
گفت: گواهي من از روي يقين است.
گفتم: بگو: «اَشهَدُ اَنَّ مُحَمَّدَاً عَبدُهُ وَ رَسوُلُه ».
گفت: گواهي مي دهم.
گفتم: اين مقدار کافي نيست، بايد گواهي تو از سر يقين باشد.
گفت: گواهي من از روي يقين است.
گفتم: بگو: گواهي مي دهم که حضرت علي (ع) وصيّ و جانشين رسول الله (ص) و خليفه ي بعد از او و امامي است که اطاعتش واجب است.
گفت: گواهي مي دهم.
گفتم: اين شهادت به حال تو سودي ندارد، مگر اين که از روي يقين باشد.
گفت: از روي يقين شهادت مي دهم.
سپس امامان معصوم (ع) را يکي پس از ديگري نام برد و او به امامت همه ي آن ها اقرار کرد و گفت: گواهيم از روي يقين است و پس از چند لحظه از دنيا رفت.
همسر و خانواده اش از مرگ او بسيار بي قراري مي کردند، چند روزي از آن ها دور بودم، سپس نزد آن ها رفتم و گفتم: حال شما چطور است؟ و به همسرش گفتم: حال شما در فراق و دوري شوهرت چگونه است؟
گفت: به خدا قسم که با مرگ او به مصيبتي بزرگ مبتلا شديم، ولي خوابي که ديشب ديدم موجب آرامش خاطرم شده و مرگ او را برايم آسان نموده است!
گفتم آن خواب چه بود؟
جواب داد: شوهرم را در عالم خواب زنده و سالم ديدم، به او گفتم: فلاني هستي؟ گفت: آري. گفتم مگر تو نمردي؟ گفت: چرا، ولي با کلماتي که ابوبکرِ حضرمي به من تلقين کرد نجات يافتم؛ اگر تلقين آن کلمات نبود، نزديک بود که دستخوش هلاکت گردم!
۳- خواندن اين ادعيه
امام باقر (ع) مي فرمايد: هر وقت انساني را در حال جان دادن ديدي، کلمات فرج را به او تلقين کن؛ لا اِله اِلاّ اللهُ الحَليمُ الکَريم لا اِله اِلاّ اللهُ العَليُّ العَظيم، سُبحانَ اللهِ رَبِّ السَّموات السَّبع وَ رَبِّ الاَرَضينَ السَّبع، وَ ما فيهِنَّ وَ ما بَينَهُنَّ وَ رَبِّ العَرشِ العَظيم، وَ الحَمدُللهِ رَبِّ العالَمين.
همچنين آمده است در زمان پيامبر خدا مردي از اهل مدينه بر اثر بيماريي که منجر به وفات او شد، زبانش بند آمده بود، رسول خدا (ص) بر او وارد شده و فرمودند: بگو: لا اله الاّ الله. اما او نتواست بگويد.
بار ديگر فرمودند، باز هم نتوانست.
زني بر بالاي سر آن مرد ايستاده بود. به او فرمودند: آيا اين مرد مادر دارد؟
عرض کرد: آري، اي رسول خدا! من مادر او هستم. حضرت فرمودند: آيا تو از او خشنودي؟ گفت: نه، بر او خشمگينم. حضرت فرمودند: من دوست مي دارم از او راضي شوي. عرض کرد: به خاطر خشنودي شما از او خشنود و راضي گرديدم.
سپس رسول خدا (ص) به آن مرد فرمود: بگو؛ لا اله الاّ الله.
گفت: لا اله الاّ الله.
فرمود: بگو؛ «يا مَن يَقبَلُ اليَسير، وَ يَعفُوا عَنِ الکَثيرِ، اِقبَل مِنَّي اليَسير، وَاعفُ عَنِّي الکَثير؛ اِنَّکَ اَنتَ العَفوُّ الغَفُور».
آن مرد اين دعا را خواند.
پس پيامبر (ص) به او فرمودند: چه مي بيني؟ گفت: دو موجود سياه مي بينم که به سراغ من مي آيند.
پيامبر (ص) فرمودند: دعا را تکرار کن! سپس به او فرمودند: چه مي بيني؟
گفت: آن دو سياه از من دور شدند و دو سپيدرو بر من درآمده و هم اکنون به من نزديک شده اند تا جانم را بگيرن، و او در همان لحظه مرد.
۴- به محل نمازِ خود منتقل شود!
مستحب است کسي را که سخت جان مي دهد، اگر ناراحت نمي شود به جايي که نماز مي خوانده است، ببرند. چنان که امام صادق (ع) مي فرمايد: وقتي مرگ و جان دادن بر ميّت سخت شد، او را به سوي مصلّايي که آن جا نماز مي خوانده ببريد؛ و نيز امام زين العابدين (ع) فرموده است: ابو سعيد خدري يکي از ياران رسول الله (ص) بود که سه روز جان دادنش طول کشيد. خانواده اش او را غسل دادند، سپس به مصلايش بردند و در آن جا مرد.
۵- خواندن سوره ي «صافات» و «يس» و...
مستحب است براي راحت شدن محتضر بر بالين او سوره ي مبارکه ي يس و صافات و احزاب و آيةالکرسي و آيه پنجاه و چهارم سوره ي اعراف و سه آيه آخر سوره ي بقره، بلکه هر چه از قرآن ممکن است، بخوانند.
سليمان جعفري گويد: امام کاظم (ع) را ديدم که به پسرش قاسم مي فرمود: پسرم برخيز و بالاي سر برادرت سوره ي صافات را بخوان تا آن را تمام کني. پس او خواند و چون به اين آيه رسيد «اَهُم اَشَدَّ خَلقاً اَمَّن خَلَقنا»، جوان از دنيا رفت. پس روي او را با پارچه پوشانيديم و خارج شديم.
يعقوب بن جعفر خدمت حضرت رفت و عرض کرد: ما وقتي به بالين محتضر حاضر مي شويم «يس و القرآن الحکيم» مي خوانيم. در صورتي که شما فرموديد «صافات» بخوانيم. حضرت فرمودند: [خواندن کدامين سوره تفاوتي نمي کند] همانا در نزد مصيبت ديده قرآن تلاوت نمي کني، مگر اين که خداوند در راحت شدن او تعجيل مي نمايد.
پي نوشت ها:
۱- حرعاملي. وسائل الشيعه، ج ۲: ۶۶۲، ۶۶۴- ۶۷۰.
۲- کليني، کافي، ج ۳: ۱۲۲.
۳- فيض کاشاني. کحجه البيضاء، ج ۸: ۲۴۶.
رجالي تهراني. قبض روح: ۱۲۰.
|
|
شهرستان فارسان در یک نگاه |
|
|
خبرنگار افتخاري |
|
google-site-verification: google054e38c35cf8130e.html
google-site-verification=sPj_hjYMRDoKJmOQLGUNeid6DIg-zSG0-75uW2xncr8
google-site-verification: google054e38c35cf8130e.html
|
|
|
|